اثر ترکیبات غذایی بر تنظیم تغییرات اپی ژنتیکی در سرطان

سابقه و هدف: واژه اپی ژنتیک به کلیه تغییرات غیر موروثی و قابل بازگشت در بیان ژن اطلاق میگردد که تغییری در توالی DNA ایجاد نکند. مهم ترین مکانیسم های اپی­ژنتیک در رابطه با بیان ژن شامل متیلاسیون DNA، تغییرات هیستونی و سرکوب بیان ژن با RNA است. با توجه به ویژگی برگشت پذیر بودن تغییرات اپی ژنتیکی به نظر می­رسد این ویژگی می­تواند تحت تاثیر ترکیبات غذایی قرار گیرد و با کنترل رژیم غذایی بتوان از شیوع برخی سرطان ها جلوگیری کرد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیرات مواد غذایی بر پروسه پیشگیری از سرطان های رایج و مکانیسم های  سلولی درگیر بر پایه مطالعات اخیر و گردآوری نتایج آنها می باشد. مواد و روش­ها: در این مطالعه مروری ساده با جستجوی کلید واژه های اپی ژنتیک، سرطان و تغذیه در پایگاه های Pubmed و Elsevier مقالات مرتبط با تاثیر اپی ژنتیک در سرطان و ترکیبات غذایی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ­ها: از 439 مطالعه یافت شده از موتور های جستجو مابین سالهای 1997تا 2016 تعداد64 مقاله انتخاب شد که  نتایج آنها نشان دهنده این است که بسیاری از ترکیبات فعال موجود در رژیم غذایی باعث مهار بروز سرطان از طریق مکانیسم های متیلاسیون DNA، تغییرات هیستونی و miRNA می شود. نتیجه­ گیری: اثر ضد سرطانی ترکیبات فعال موجود در رژیم غذایی بر تغییرات ویژه اپی ژنتیکی می تواند به عنوان یک مکانیسم ویژه و شناخته نشده برای پیشگیری از ابتلا به سرطان به کار برده شود.